Friday, June 18, 2010

ബാംഗ്ലൂര്‍ എന്ന സുവര്‍ണ നഗരി

ബാംഗ്ലൂര്‍-ഒരു സ്വര്‍ഗതുല്ല്യമായ നഗരം…
ആദ്യമെലാം ബാംഗ്ലൂര്‍ എന്ന് കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ വല്ലാത്ത അതിശയംആയിരുന്നു..ഒരുതരം ആകാംഷയായിരുന്നു.അന്നൊന്നും ആ വല്യനഗരത്തില്‍ ഒരികലെങ്ങിലും എത്തിച്ചേരാന്‍ കഴിയുമെന്ന് കരുതിയിരുന്നില്ല..ഒരികലും എത്തിച്ചേരാന്‍ കഴിയാത്ത ഒരു ബാലി കേറാ മലയായി കരുതിയിരുന്ന ബാംഗ്ലൂര്‍ ന്റെ ഒരു ഭാഗമായ് മാറികഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു ഞാന്‍ ഇപ്പോള്‍ , അല്ല…ബാംഗ്ലൂര്‍ എന്റെ ലോകം ആയിരിക്കുന്നു എന്ന് പറയുന്നത് ആകും കൂടുതല്‍ സ്യെരി..…ഒരുപാട് ഓര്‍മ്മകള്‍ ,അനുഭവങ്ങള്‍,ഉയര്ച്ചകളും വിഴ്ച്ചകളും,സന്തോഷങ്ങളും അതിലേറെ ദുഖങ്ങളും ,എല്ലാത്തിനും ഉപരി വലിയ വലിയ നഷ്ട്ടങ്ങളും എനിക്ക് സമ്മാനിച്ച്‌ ഈ സുവര്‍ണ നഗരി….എന്നിട്ടും ഞാന്‍ ഈ മണ്ണിനെ ഒരുപാട് സ്നേഹിക്കുന്നു….എവ്ടെപോയാലും ഈ മണ്ണില്‍ എത്യ്ചെരാന്‍ മനസ്സ് തുടിക്കും…ഒരു കുഞ്ഞു തന്റെ അമ്മയുടെ മാറില്‍ തലചായ്കാന്‍ ഓടിവരുന്നത് പോലെ ഈ മണ്ണില്‍,ഇവ്ടുത്തെ ഏകാന്തതയില്‍ അലിഞ്ഞു ചേരാന്‍ എന്നും എന്റെ മനസ്സ് ആഗ്രഹിക്കുന്നു….ഇവിടേം വിട്ടു ഒരു ലോകം ഇല്ല എന്നുപോലും സംശയിച് പോകുന്നു..ആരുമില്ലഞ്ഞിട്ടും ആരെലാമോ ആയിതീര്‍ന്ന ഈ നഗരം,എന്റെ കണ്ണുനീര്‍ വീണു നനഞ്ഞു ഉണങ്ങിയ ഈ മണ്ണ്…എത്രയെല്ലാം വ്യധഗല്‍ ഉണ്ടായിട്ടും ഈ മണ്ണിനെ ഞാന്‍ സ്നേഹിക്കുന്നു ..ബാംഗ്ലൂര്‍ എന്ന നഗരത്തെ ഒത്തിരി ഒത്തിരി പ്രണയിക്കുന്നു ഈ സഖി……

Thursday, June 17, 2010

ഞാന്‍ സഖി..എനിക്ക് ഞാന്‍ തന്നെ നല്‍കിയ ഒരു നാമം സഖി..എങ്ങനെ ഈ പദം എന്നുടെ മനസ്സില്‍ വന്നെന്നു എനിക്കറിയില്ലാ ...എന്നാല്‍....ഇപ്പോള്‍ ഞാന്‍ എന്നെ തിരിച്ചറിയുന്നത്...മറ്റുള്ളവരാല്‍ തിരിച്ചറിയാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് ഈ നാമത്തില്‍ മാത്രം...
സഖി എന്നാല്‍ സുഹൃത്ത് ...ആരുടെ എന്ന ചോദ്യത്തിന് ഒരുവാകില്‍ ഉത്തരം നല്‍കുക പ്രയാസം ...ഒരുപാട് പേരുടെ സഖിയാണ് ഞാന്‍..എന്നാല്‍ ഒരര്‍ത്ഥത്തില്‍ ആരുടേയും സഖി അല്ല താനും...
ഞാന്‍ എന്തിനു എനിക്കിങ്ങനെ ഒരു നാമം നല്‍കി?? അറിയിലാ..ഒരുപാട് പ്രാവശ്യം എന്നോട് തന്നെ ഞാന്‍ ചോദിച്ച ചോദ്യം ആണ് ഇത്...ആരുടേയും സഖി അല്ലാതിരുന്നിട്ടും ഞാന്‍ സ്വയം സഖി എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നു...ഭ്രാന്ത് തന്നെ...എനിളീ ഈ ബ്രന്തിനും ന്യായികരണം ഉണ്ട്...എന്നും ഒരുപാട് പേരുടെ സൌഹൃദം ആഗ്രഹിക്കുന്നു ഞാന്‍...
സുഹൃത്തുകള്‍ ഒരുപാട് ഉള്ള ഞാന്‍ ഇല്ല ന്നു പറഞ്ഞാല്‍ അസത്യം ആകും...പക്ഷെ ഈ സൌഹൃദങ്ങള്‍ വെറും താല്‍കാലികം മാത്രമല്ലേ?ഒരുപാട് നാള്‍ ഒപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നവര്‍...സന്തോഷത്തിലും ദുഖ്‌അതിലും കൂടുണ്ടാഗുമെന്നു വിസ്വസിചിരുന്നവര്‍....എന്നിട്ട് ഒരു സുപ്രഭാതത്തില്‍ എന്ന്തെന്നിലാതെ ഒരു യാത്ര ഓളും പറയാതെ എന്നില്‍ നിന്ന് അകന്നു പോയവര്‍...എന്തിനു വേണ്ടി??ഏതു തെറ്റിന്റെ ശിക്ഷയായി?അറിയില്ലാ.....

മനസ്സില്‍ മുറിവേല്പിച്ച ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങള്‍ക്കുള്ള ഉത്തരങ്ങള്‍ തേടി കൊണ്ട് സ്വന്തം സഖി....